Autisme-en-Boosheid.jpg

Autisme en Boosheid – Duidelijke uitleg en handige tips voor iedereen!

Autisme en boosheid, een combinatie die vaak voorkomt en wat kan zorgen voor lastige situaties. Als ouder of begeleider voel je je vaak machteloos en zou je het liefste willen dat je in de huid van het kind kon kruipen om hem / haar te helpen. In dit bericht ga ik jullie kort uitleggen waar de boosheid vandaan komt. Ook geef ik jullie een voorbeeld van een boosheidsplan: de “Trap richting een goede bui”.

 

Autisme en boosheid: waar komt de boosheid toch vandaan?

Boosheid is een emotie die we net als blijdschap, verdriet en angst soms nodig hebben. De emotie boosheid wordt ingezet als verdediging en kan soms zelfs overgaan in agressie. Boosheid ontstaat in sommige gevallen doordat er te veel irritatie wordt opgekropt, maar het wordt ook ingezet als een soort ‘masker’ waarachter eigenlijk angst schuil gaat. Het lichaam ontlaadt bij boosheid negatieve gevoelens en soms is dat nodig om je daarna weer een stuk beter te voelen. Vergelijk het maar met een regenbui die de hemel weer doet opklaren. Sommige mensen worden sneller boos dan anderen. Over het algemeen wordt ervaren dat kinderen met autisme snel boos worden. Waar komt dit vandaan en wat kunnen we ermee?

 

Werking van de hersenen

In het blog ‘Autisme, hoe zit het nou écht?’ heb ik uitgelegd hoe door de verschillende zintuigen prikkels soms te sterk of soms juist te zwak binnenkomen. Om te begrijpen waar boosheid bij kinderen met autisme meestal vandaan komt, is het belangrijk dat je de werking van de hersenen van mensen met autisme begrijpt:

  1. Informatie komt (sterk of zwak) binnen via de zintuigen.
  2. Er worden lijntjes aangemaakt in de hersenen: Deze komen vaak met elkaar in de knoop. Het kind heeft tijd nodig om deze lijntjes uit de knoop te halen.
  3. De lijntjes komen uiteindelijk in een ‘cirkeltje’. Als dit goed gaat werken de hersenen op de juiste manier samen en de informatie wordt gezien in de context van de situatie. Daarna wordt er een interpretatie aan gegeven en volgt er een passende reactie. Dit gaat overigens vaak fout doordat veel informatie met elkaar in de knoop zit.
  4. Als het cirkeltje half of foutief gevormd wordt, volgen er onaangepaste of onduidelijke gedragingen en reacties.
  5. Hier is altijd begeleiding bij nodig, van iedereen om de persoon met autisme heen. Daarom is het ook zo belangrijk dat steeds meer mensen weten wat autisme is en hoe je er mee om kunt gaan.

De boosheid bij kinderen met autisme begint meestal met overprikkeling. Deze gaat snel over in boosheid of agressie als er nog meer prikkels binnenkomen waar eigenlijk absoluut geen plaats meer voor is.

 

Update 2020

Inmiddels is er nog meer bekend over de werking van de hersenen bij kinderen en volwassenen met autisme. De voorspellingstheorie en ‘contextblindheid’ spelen hierbij een belangrijke rol. In de online KOEKIE cursus over autisme en boosheid ga ik hier heel uitgebreid op. Daar krijg je ook veel voorbeelden van situaties waarbij voorspellingsfouten en het verkeerd interpreteren van de context leiden tot boosheid en meltdowns.

 

ONLINE CURSUS AUTISME EN BOOSHEID

Wil je hier meer informatie over? Vul onderstaand formulier in, dan zal ik je via de mail op de hoogte houden!

Ik ontvang graag de gratis tool: "Trap richting een goede bui" en ik wil graag meer informatie ontvangen over de cursus Autisme en Boosheid voor ouders.

dit veld niet invullen s.v.p.

 

Voorbeeld omgaan met autisme en boosheid

Een voorbeeld hoe je met autisme en boosheid kan omgaan:

Sofie is aan het tekenen met haar zusje. Haar zusje pakt steeds de stiften die zij juist wil gebruiken (prikkels via de ogen, maar ook gezonde irritatie). Tegelijkertijd zit haar moeder aan de telefoon (prikkels die binnenkomen via de oren). Haar vader aan het koken (prikkels die binnenkomen via de neus en de oren). Sofie is in haar hoofd hard bezig met het uit elkaar halen van alle lijntjes en het vormen van cirkeltjes. Niemand heeft dit door, want ze zit namelijk ‘gewoon lekker te tekenen’.

Sofie begint haar frustratie over de stiften te uiten door met een harde stem te zeggen dat haar zusje lelijk tekent. Haar vader hoort dit en spreekt Sofie hier op aan. Dat vindt Sofie oneerlijk, want haar zusje was immers diegene die haar frustreerde door de stiften te pakken die zij wilde. Dit kan Sofie echter niet benoemen, want dat cirkeltje heeft ze nog niet gevormd in haar hoofd. Sofie reageert geïrriteerd tegen haar vader en nu gaat haar moeder zich er ook mee bemoeien. Het hoofd van Sofie was al vol met prikkels en de stem van haar moeder erbij wordt te veel. Ze slaat met de deur en rent al schreeuwend naar boven.

 

Boekentip:

 

Kijken door de ogen van het kind

Niemand begrijpt goed waarom Sofie zo heftig reageert op een ‘klein’ probleem. Alleen wanneer je door de ogen van Sofie naar de situatie kijkt en rekening houdt met wat er zich allemaal in haar hoofd afspeelt zou je haar reactie kunnen begrijpen.

Dit is makkelijker opgeschreven dan in werkelijkheid gedaan. Elke situatie is weer anders en het is onmogelijk om altijd alle factoren die de boosheid veroorzaken op te vangen. Het is wel belangrijk dat je bij elke situatie de uitleg van de lijntjes en de cirkeltjes in je achterhoofd houdt. Daar ligt namelijk de basis van het ontstaan van boosheid. Om een woedeaanval te voorkomen moet je dus eigenlijk al doorhebben wanneer het kind hulp nodig heeft bij het uit de knoop halen van de lijntjes.

Als de vader of moeder van Sofie bij het tekenen aan tafel hadden gezeten, hadden ze kunnen zien dat Sofie zich ergerde aan het feit dat haar zusje steeds de stiften (niet expres) pakte die Sofie graag had gewild. Sofie had hier iemand nodig die dat cirkeltje voor haar rond maakte en een voorbeeld van een juiste reactie gaf:

“Sofie, jij vindt het vervelend dat je zusje steeds de stiften pakt. Dit doet ze niet expres. Je kunt haar vertellen welke kleur je nodig hebt en vragen of jij die nu mag gebruiken.”

 

Boosheidsplan – Autisme en boosheid

In het blog over Autisme en Pubertijd gaf ik als tip om met je kind / leerling een boosheidsplan te maken. Dit is een plan dat je opstelt met het kind wanneer het kind zich vrolijk voelt en een rustig hoofd heeft. In het KOEKIE – boosheidsplan (Trap richting een goede bui) dat hieronder staat, kan je zien hoe zo’n plan werkt.

In veel van dit soort plannen wordt er gesproken over de opbouw van woede. Ik wil het liever ‘De trap richting een goede bui’ noemen omdat dit positiever is en omdat het uit de boosheid komen veel zwaarder is (trap beklimmen) dan het opbouwen van woede (trap aflopen).

  1. Je bespreekt samen hoe je kunt merken dat het kind zich vrolijk, rustig, geïrriteerd, boos of woedend voelt. Dit is om voor het kind zelf, herkenbaar te maken in welke fase van boosheid het zit, maar ook om het voor anderen (gezinsleden of klasgenootjes) duidelijk te maken.
  2. Je bespreekt wat het kind nodig heeft om de ‘Trap richting een goede bui’ weer op te klimmen bij de verschillende emoties.
  3. Je zoekt samen een plek waar dit plan mag hangen.
  4. Om voor het kind en voor anderen duidelijk te maken in welke emotie het kind op dat moment zit kan je bijvoorbeeld een post-it stickertje laten ophangen bij de juiste trede. Dit zullen ze in een boze bui alleen niet altijd willen. 😉

 

Trap richting een goede bui

Boosheidsplan

 

Wil jij een lege “Trap richting een goede bui” ontvangen? Als je je aanmeldt voor de informatiemails over de online cursus over boosheid, ontvang je de vernieuwde tool gratis en direct in jouw mailbox! Je kunt je daarvoor aanmelden na de volgende alinea!

 

Tips voor het omgaan met autisme en boosheid

Natuurlijk heeft ieder persoon op deze wereld een unieke combinatie van factoren nodig om zich beter te gaan voelen wanneer hij of zij boos is. Ook voor kinderen met autisme bestaat er niet één aanpak die voor allemaal werkt. Ik geef hierna wat tips, pik eruit waarvan je denkt dat het zou kunnen werken, of test het de komende tijd uit!

 

Boekentip:

 

De tips op een rij

  • Laat boosheid toe: boosheid is een gezonde reactie van het lichaam en het is soms nodig voor ontlading. Begrens het gedrag wel door duidelijk aan te geven wat wel en niet mag tijdens de boosheid: “Je zusje slaan mag niet, je mag wel 10 keer je kussen hard slaan.”
  • Geef aan waar het kind boos mag zijn: “Je mag boos zijn, dat mag je in je eigen kamer gaan doen.”
  • Soms werkt het zelfs om aan te geven hoe lang het kind boos mag zijn.
  • Ben je bij de situatie geweest? Spoel de situatie even terug, bedenk wat er allemaal is gebeurd en vertel dit op het juiste moment aan het kind. Dit helpt om de lijntjes in de hersenen sneller uit de knoop te halen. Heeft het kind de situatie wel goed overzien, heeft het kind een situatie verkeerd geïnterpreteerd, of heeft het met een verkeerde reactie boosheid bij iemand anders veroorzaakt? Dit zijn vragen die je jezelf moet stellen.
  • Als mens hebben we de neiging om op te lossen, te helpen en te praten in moeilijke situaties waarin iemand boos is. Probeer eens stil te zijn en te zorgen voor zo weinig mogelijk prikkels. Wees geduldig en rustig, op die manier geef je het kind de tijd om de ‘lijntjes’ uit de knoop te halen.
  • Ga eens na wat jij zelf fijn vindt wanneer je boos bent. Wil je dat iemand tegen jou aanpraat of wil je juist alleen gelaten worden?
  • Als het kind in staat is om jouw stem te verdragen op dat moment, vertel het dan alleen feiten over de situatie. “Jij bent boos, je hebt met je voet tegen de deur geschopt want jij mag nu geen chips van mij. We gaan over 5 minuten avondeten en als jij nu chips eet, zit je buik al vol.”
  • Geef het kind het gevoel dat het begrepen wordt, ook al is het misschien onredelijk in jouw ogen, op dat moment zal het kind dat nooit inzien en accepteren.

 

Cursus autisme en boosheid

 

Wil jij een lege “Trap richting een goede bui” ontvangen? Wanneer je je hieronder aanmeldt voor de informatiemails over de online cursus over boosheid,
ontvang je de vernieuwde tool gratis en direct in jouw mailbox!

ONLINE CURSUS AUTISME EN BOOSHEID

Wil je hier meer informatie over? Vul onderstaand formulier in, dan zal ik je via de mail op de hoogte houden!

Ik ontvang graag de gratis tool: "Trap richting een goede bui" en ik wil graag meer informatie ontvangen over de cursus Autisme en Boosheid voor ouders.

dit veld niet invullen s.v.p.

Wat werkt bij jouw kind / leerling met autisme het beste om weer kalm te worden ? Laat het weten in een reactie hieronder om elkaar te helpen!

 

WhatsApp Coaching voor persoonlijke vragen!

Heb je na het lezen van de informatie op de website nog een persoonlijke vraag? Ik (Jonneke Koekhoven) maak graag tijd om samen dieper in te gaan op een situatie. Kijk voor meer informatie op de pagina over WhatsApp Coaching!

KOEKIE Autisme BegeleidingAutisme en Boosheid – Duidelijke uitleg en handige tips voor iedereen!

93 comments

Join the conversation
  • Lesley Wallaert - 9 juni 2020 reply

    Hoi, ik ben vandaag te weten gekomen dat ik een kind met vermoedelijk ass in de klas krijg volgend schooljaar. Hij werd reeds doorverwezen naar buitengewoon onderwijs, omdat het de draagkracht van de school overstijgt. Dit kind heeft gepast onderwijs nodig in kleine groep. Het probleem nu is dat hij uit het niets andere kleuters aanvalt! Hij slaat en stampt op ze enz. Soms.lijkt het er op dat hij met goede bedoelingen naar een kleuter stapt en dan toch plots vliegt hij op het kind. We zitten met onze handen in het haar. Het kind is constant overprikkeld. Hoe pakken we dit nu verder aan?

  • Linda - 3 mei 2019 reply

    Wat een mooie en bekende woorden van vele. Ook hier lastige situaties op zijn tijd. Graag zou ik ook zo’n trap willen ontvangen om het hier ook eens te gaan proberen.

  • Noella Wobben - 13 januari 2019 reply

    Rustig blijven vind ik zelf het moeilijkste.
    Dit vanuit mijn machteloosheid omdat redeneren en zelfreflectie er bij mijn zoontje niet in zit. Ik vraag me vaak af of ik het gewoon moet incasseren of dat er wel een een consequentie (straf?) aan zijn gedrag vast moet zitten…..Laten gebeuren dat er iets door de kamer gegooid wordt of naar mijn hoofd of er later op terug komen met een consequentie. Ik weet niet hoe er mee om te gaan.

    Sue - 16 juni 2019 reply

    Ik herken dat rustig blijven moeilijk is. Boosheid kan mij soms overvallen en ik merk dat ik dan wat meer geneigd ben streng, met stemverhef en soms zelf boos te reageren. Dit overigens naast alle keren dat ik geduldig ben. Ik merk dat gooien en vloeken ook bij mij begrenzen oproept. Consequentie geven leidt vaak niet tot inzicht. Praten met mijn dochter over boosheid is nog lastig, want ze vermijdt het onderwerp liever. Ik zie wel dat ze het zelf niet fijn vindt. Ik wil trap wel proberen.

  • Cees - 28 december 2017 reply

    Onze zoon van 12 (Asperger) raaks bij boosheid volledig in zichzelf gekeerd en is dan niet meer te benaderen. Wij zien alleen dat hij intens verdrietig is. Zo kan hij hele lange tijd zitten of staan zonder reactie en zonder aankijken. Dat maakt ons dan echt wanhopig en radeloos. Je weet niet wat er is en je wilt hem graag helpen.

  • Uranus - 26 oktober 2017 reply

    Hallo allemaal. Hallo Jonneke Koekhoven. Ik schrijf een verhaaltje over mijn autisme. Ik ben een vrouw (39jr) geboren in Afghanistan. Mijn Nederlands is niet perfect.
    Al vanaf het moment dat ik weet dat ik besta(5jr), voelde ik me niet van dit wereld. Ik voelde me van een andere planeet. Thuis was ik altijd huillende en moeilijke kindje vertelde mijn moeder en in buitenwerel zoals op visite gaan of als thuis visites kwam dan schuilde ik me achter de benen van mijn moeder en wilde geen contact met niemand. Ik at moeilijk. Ik vond niets leuk. Niemand mocht aan mijn speelgoed komen. Daarnaast ik sliep ook heel erg veel, niemand snapte waarom? Op school tot groep vijf (basisschool) ging goed en had best hoge cijfers, omdat ik elke dag hetzelfde docent had. Geen verandering dus, maar op middelbare school ging alles mis. Afghaanse taal leek chinees taal. Letters en cijfers leken te dansen in het boek. Klasgenoten leken zombies en soms dracullas. Ik begreep niets meer. Ik kreeg elke dag straf van docenten. Klasgenoten lachten mij uit en meesten pesten mij ook. Ik vroeg me af waarom doet iedereen zo raar tegen mij? Ik ben toch normaal!
    Thuis werd ook steeds zwaarder, moeder, vader, 2 zusjes en broertje en ik was de oudste. Tot mijn 12 a 13 werd ik als verwende, moeilijke en mama’s kindje genoemd. Ik snapte dat niet waarom mensen zo zeiden. Maar vanaf je 14e dan ben je een vrouw en moet je je dan gedragen. Het werd steeds zwaarder voor mij. Ik werd heel vaak geslagen wanneer ik boos of chagrijnig was. In die tijd en ook nog in een oorlog land gaf niemand zoveel aandacht aan een kind als ik. Ze dachten dat ik een strenge opvoeding nodig had. Mijn broertje en zusje waren ook moelijk maar ik was het ergste van allemaal.
    Sinds 1996 woon ik in Nederland. Een verandering die voor mij heel erg zwaar was om te accepteren. Gelukkig mijn vader was niet met ons meegekomen anders kreeg ik alweer klappen. Mijn moeder werd boos, maar verder deed ze niet veel. En toen moesten we naar school om Nederlandse taal te leren. Gelukkig ik kon de taal wel leren. Daarna door de school werd ik naar een opleiding gedumpt die ik niet gekozen had. Ik snapte niet waarom. Op school werd ik door de klasgenoten gepest en genegeerd. Ik snapte niet waarom. Docent vond mij ongechikt. Ik kon de opleiding beter maar stoppen. Ik moest van mijn moeder gaan werken. Dat ging ook niet goed. Weer andere werk en weer niet goed afgelopen. Telkens hetzelfde problemen. Genegeerd door collega’s en werd vreemd naar me gekeken.
    Ik keek in de spiegel en vroeg me af wat is zo fout aan mij dat ik altijd zo behandeld word?
    Tot 2014 elke keer struikelde en gevallen en weer opgestaan. Ook paar relaties die heel slecht afliep. Ik vroeg me alweer af WAAROM?! Waarom mag ik niet een normale relatie en leven hebben? Maar er was niemand die mij de antwoorden kon geven. Ik was boven de 30 en niets bereikt. Alle hoop opgegeven.
    2014 kwam ik een Nederlands jongen tegen. We vonden elkaar erg leuk en begonnen met relatie, maar door zo veel ellende van mijn verleden kon ik hem niet vertrouwen. Hij is erg lief en luistert naar mij, maar mijn agressie en woede werden niet minder van. Hij adviseerde mij om naar psychiater te gaan voor een behandeling. Ik heb over nagedacht en heb me aangemeld. Oktober 2014 tot december 2015 mijn psychiater kon niet weten wat ik heb. Ze dacht meer aan trauma problemen. In die periode werd op sbs6 syndroom van autisme uitgezonden. Er begon belletjes te rinkelen bij mij. Ik vroeg de psychiater om een autisten test te doen. Ze heeft me getest en uit de test bleek dat ik autisme spectrum stoornis heb. Ze was erg verbaast dat ze aan ons gesprekken en eerdere testen van de hele jaar niet gevonden wat ik had. Na de test pas werd de wereld voor me open. Alle vragen van mijn hele leven werden beantwoord. Alles werd helder. Maar wat nu verder? Ik kreeg hulp van huisartsen praktijk, maar ik was ontevreden van die hulp. Wat moet ik nu doen? Ik ging met mijn vriend op zoek naar hulp via internet en kwam stichting MEE tegen. Ik kreeg thuisbezoek en kreeg heel veel uitleg over autisme en erg veel adviezen. Stichting mee heeft me geholpen om thuis begeleider te krijgen.
    Ondertussen in 2016 zijn we inmiddels getrouwd en maart 2017 gaan samen wonen. De groots probleen ben ik niet alleen. De grootste probleem zijn wij samen. Mijn man heeft ADHD en ik autisme. Hij heeft pillen en volgt therapie. Maar dat is ook niet alles voor een ADHDer. Chaos, vergeten, zinnen niet afmaken, onrustig noem maar op.
    We hebben zeker een keer per week grote ruzie. Vroeger sloeg ik dicht door onzekerheid en wantrouwen, maar met hem kan ik over alles praten en hij met mij maar toch een keer per week heftige ruzie. Ik schreeuw op hem ik scheld hem uit alle foute woorden die bestaan, gebruik ik. Voordat we gingen trouwen maakte ik boorden kapot, deuren slaan, kerstboom en kerstballen kapot Vaak sloeg ik mezelf nog. We woonden toen niet samen en ik kon weglopen. De laatste tijd ben ik wat minder agressief, maar ons ruzies zijn nog steeds niet minder en ik kan niet meer weglopen. Alleen de slaapkamer is niet voldoende prikkelarm voor me.
    Zelfs over de prikkels praten we, maar alsnog het wordt zo erg dat ik uitbarst. Ik ontplof als een vulkaan. Het duurt minimaal 2 dagen tot ik weer rustig wordt.
    Ik heb mijn dagelijkse routine en hij ook. We hebben ons eigen dingetjes, maar we hebben ook prikkels die je nooit weg kan nemen.
    We hebben schema’s, applicaties, agenda’s alles samen. We weten van elkaars routines en we houden elkaars afspreken in de gaten. We doen alles samen. Zelfs koken en afwassen hebben we verdeeld. Maar we blijven ruzie maken omdat we elkaar nog steeds niet begrijpen.
    In dit artikel wordt alleen over de autistische kinderen besproken en uitgelegd. Zijn er nog tips voor volwassenen?
    Ik ben al vanaf 2015 bezig met bestuderen over aurisme en ADHD, maar overal wordt over kinderen besproken.
    Ik probeer me zo netjes en lief mogelijk te laten lezen door jullie, maar als ik toch bot of agressief of onbeleefd lijk, dan geef ik de autisme de schuld.

  • Karin Egbers - 23 oktober 2017 reply

    Sinds mei dit jaar weten we dat onze zoon autisme heeft. Het probleem waar wij vooral tegenaan lopen, is dat wij niet zien/aanvoelen wanneer de emmer vol is. Wie heeft er tips?

  • Ilse Rollez - 2 april 2017 reply

    Mijn zoon zelf gaf deze link door, hij voelt zich vaak helemaal zoals aangegeven …
    Graag ook het schema?

    Jonneke Koekhoven - 4 april 2017 reply

    Beste Ilse,

    Ik stuur de Trap even via de mail, het lijkt erop dat de link tijdelijk niet werkt.

  • Loes van Doorn - 24 maart 2017 reply

    Graag ook een suggestie hoe ik met die boosheid van mijn zoon om kan gaan. Probleem is dat hij naast PDD-NOS ook Down Syndroom heeft. Mentaal rond de 4 jaar is, maar kalenderleeftijd is 18! Omdat hij nauwelijks praten kan, is het ontzettend moeilijk om te gaan met die boosheid. Vaak weet ik niet waarom hij boos is…

  • Jellie - 17 februari 2017 reply

    Die trap ziet er echt goed uit maar hoe kun je dit doen als een kind niet goed kan aangeven wat hij nodig heeft om weer rustig te worden.
    Mijn zoontje is bijna 7 en heeft moeite eigenlijk een hekel aan moeten doen van dingen. Thuis is dat nog te sturen maar op school wordt alles nu heftiger en zijn boosheid ook. Hij wordt zelfs agressief. Hij wil niet naar school en kan dan erg boos worden. Ik vraag mij toch echt af hoe kan ik en op school er voor zorgen dat hij toch mee kan doen in de klas en niet meer zo boos wordt.

    Karima - 8 december 2020 reply

    Dag Jellie en alle andere lezers. Ik heb exact hetzelfde probleem met mijn zoon. Hij is zes en heeft ook een hekel aan dingen ‘moeten’ doen, met als gevolg dat hij op school vaak boos is. Ook ik zou graag willen weten hoe ik hem kan helpen om in de klas beter te functioneren.

  • Jamie Rijskchroeff - 17 februari 2017 reply

    Mooi uitgelegd! Mijn zoon van 13 jaar met ass en adhd vindt zijn rust weer terug als hij even achter de computer zit en mijn dochter van 7 vlucht met haar knuffeltje naar haar kamer en niemand mag haar dan komen storen. Ze komt vanzelf weer terug wanneer ze zich weer rustig voelt.

  • Koen van der Linden - 5 augustus 2016 reply

    Dank Jonneke en ook Joa. Wij hebben een zoon van 8 die de laatste tijd meer en meer snel boos wordt. We gaan jullie trap en dus tips zeker meenemen.
    Groet Koen

  • Joaquim - 16 december 2015 reply

    Hallo ik ben Joa ik ben zelf Autist zoals ze zeggen ookal vind ik van niet. maar zwat mensen krijgen snel een stempel hé.
    Ik verveelden me en maakte mijn Eigen *Trap Richting van deze Site zelf* Klik op deze link of kopieer het en plak het op dat is Mijn Trao Richting. 🙂 –>> Klik er op–>> https://gyazo.com/27476401754777c0828aed620edf645e <<– klik er op <<- Veem groet

    Jonneke Koekhoven - 13 januari 2016 reply

    Hoi Joaquim, leuk om te zien dat je de Trap richting een goede bui hebt ingevuld!

  • AnoniemAgar.io - 9 december 2015 reply

    Wat ik ook nog wou zeggen is: ik ga de trap echt uitproberen!!

  • AnoniemAgar.io - 9 december 2015 reply

    Ik heb deze kenmerken ook want ik heb ook autisme. Mijn vorm van autisme is PDD-NOS. Vandaag was ik op school zo woedend dat ik zelfs mijn mentor wou rammen!! Want iemand gaf mij een elleboogje in mijn rug en dat werd in mijn hoofd: test! test! Je wordt boos heel boos. Daarna werd ik dat. Maar toen ging mijn mentor rustig met mij praten en kon ik bij komen met een kussen waarmee ik kon slaan. Maar daarna hielp het meteen en werd ik weer vrolijk. Wat ik me zo maar dan echt zo boos om wordt is als mensen mij niet begrijpen. Daar wordt ik echt verdrietig en boos om!! Ik wordt wel eens uitgescholden daarmee en dan probeer ik mijn boosheid in te houden maar soms lukt dat niet. Wat ik wou zeggen is: IK BEN MIJZELF!!!

    Jonneke Koekhoven - 13 januari 2016 reply

    Hoi, wat goed dat je voor jezelf opkomt en dat je weet waar je boos van wordt en hoe je weer rustig kan worden. De Trap richting een goede bui kan jou zeker helpen hierbij! Heb je hem al ingevuld? Succes!

  • Dagmar - 17 juni 2015 reply

    Mijn autistische zoon van 7 weet zelf inmiddels heel goed dat hij even weg moet / kan lopen als hij boos is. Dan gaat hij naar zijn kamer of speelkamer en komt terug als de boze bui over of minder is. Dan prijs ik hem dat hij dat heeft gedaan uit zichzelf. Af en toe ben ik hem voor en zeg dan alleen: verwijder jezelf maar even uit deze ruimte. Gelukkig krijgt hij op (reguliere) school hier ook de ruimte voor. Toen hij nog in groep 2 zat had hij de meeste buien. Vaak een uur lang met hem samen op de trap gezeten, naast hem, en telkens dezelfde vraag stellend, hopend op een antwoord. ( met een dreumes van 2 in de buurt). Meestal eindigde het met een enorme huilbui vol frustraties. Maar dan voelde hijzich een stuk beter.

    Geef je kind met een boze bui de ruimte, praat erover maar gooi niet 10 vragen achter elkaar naar zijn/ haar hoofd. Steun hem/haar.

    De trap was een hele goede geweest voor mijn zoon. Denk dat ik het uit ga proberen bij onze vierjarige driftkikker en deurensmijtende dochter waarvan ik ook (lichte vorm van) autisme vermoedens heb….,

    Jonneke Koekhoven - 19 juni 2015 reply

    Hoi Dagmar, ik ben benieuwd hoe je dochter op de trap reageert, mocht je er tijd voor hebben en het leuk vinden, mag je het hier altijd delen!

  • maarten - 15 juni 2015 reply

    Kwam het artikel tegen en ging het lezen ivm boosheid van mijn kind. Ik las in een reactie van een van de andere ouders dat zelf niet boos worden lastig is. Dat herken ik ook. Ik wil daar even aan toevoegen dat het voor mij heeft geholpen dat de boosheid van mij/ons komt door de werking van de hersens die automatisch in een vlucht/vecht stand komt als iemand boos doet(natuurlijke reactie van de hersens), waardoor je sneller impulsief gaat reageren en reacties minder vanuit de frontale cortex komen. Als je merkt dat je boos wordt even bedenken dat je dierlijk gaat reageren en dat je een mens bent die genoeg hersens heeft om dat “boos gedrag” om te buigen naar ” zorg gedrag”. ik zal de trap eens uitproberen hier in huis. bedankt!

    Jonneke Koekhoven - 16 juni 2015 reply

    Dag Maarten, bedankt voor je bericht en het duidelijke verhaal. Mooi verwoord!

    Tanja - 4 augustus 2015 reply

    Dit is ook iets waar ik tegenaan loop. Ik ben behoorlijk hooggevoelig en onze zoon van bijna 9 ook. Het is een heel bijzonder lief kind, maar hij heeft heel veel moeite met reguleren van prikkels en emoties. Dit zit hem en ons enorm in de weg. Hij heeft dit jaar diagnose pdd-nos neigend naar Asperger gekregen. Wij hebben o.a. een gezinscoach en er is een hoop gaande. Op school moet er ook het nodige aangepast gaan worden, om onze zoon (want daar gaat het altijd om) niet te overvragen en overprikkelen. Wij lopen op eieren en onze jongste zoon van 4 doet ook mee in dit verhaal. Als ouders moet je heel goed voor jezelf zorgen, en dat schiet er nogal eens bij in. Maar ik word me er wel steeds meer van bewust, dat als ik voldoende SLAAP en mezelf behoed voor overprikkeling, ik meer aankan en minder emotioneel op buien van onze zoon reageer. Als ik ook “uit mijn pannetje ga”, wat heus nog wel gebeurt, is het eind altijd zoek. Ik ben wel eens bang dat zo veel negativiteit op die momenten de kinderen kan schaden, maar probeer hoop te hebben voor de toekomst. Er valt of een hoop te leren. Het is in ieder geval een behoorlijke uitdaging…

  • Jonneke Koekhoven - 6 juni 2015 reply

    Iedereen die om de “Trap richting een goede bui” heeft gevraagd, heel erg bedankt voor jullie enthousiasme en ik hoop dat de Trap voor een aantal kinderen kan helpen bij het omgaan met boosheid. De trap is te downloaden via https://www.symptomen-autisme.nl/trap-richting-een-goede-bui-koekie/.

  • Wendy - 3 juni 2015 reply

    Graag ook voor ons de ’trap in de goede richting’. Niet onmiddellijk nodig voor onze oudste, die de diagnose al kreeg, maar wel voor onze jongste waarvan we ook een fel vermoeden hebben dat hij het heeft. Hij heeft regelmatig woedeaanvallen en weet niet hoe ermee om te gaan. Bedankt!

  • Els Mol - 3 juni 2015 reply

    Mooie uitleg, maar ik wil graag nog een aanvulling geven. Sofie word boos, omdat haar zusje de stiften pakt, die zij wil hebben. Bij mij werkt het zo: Ik heb in mijn hoofd dat ik iets wil pakken. Een ander pakt het vlak voor mijn neus weg. Dan moet ik dus een nieuw plan maken. In Koekie taal: er komen nieuwe lijntjes binnen, die ik opnieuw moet sorteren en ordenen. Dat is frustrerend en vreet energie. Als het een paar keer vlak na elkaar gebeurt, dan ontplof ik. Voor de ander lijkt het om niets, in werkelijkheid is het een opeenstapeling.

    Jonneke Koekhoven - 6 juni 2015 reply

    Beste Els, heel erg bedankt voor deze mooie, waardevolle aanvulling. Erg goed uitgelegd en het klopt helemaal wat je schrijft! Het zal herkenbaar zijn voor veel mensen.

  • Kathleen - 3 juni 2015 reply

    Mooi stuk ik zou graag de trap ontvangen.

  • Inge Vancauwenebrghe - 3 juni 2015 reply

    hey! inderdaad heel mooi verwoord en in beeld gebracht! heel graag wil ik ook zo’n trap ontvangen!

  • Karin Schoonen - 3 juni 2015 reply

    Goede uitleg, zeker voor de leken die nog weinig weten over ass. Zeer herkenbaar, dit kon wel over mijn zoon zijn geschreven. i
    Ik zou ook graag dit documentje willen ontvangen.

  • Rosita - 3 juni 2015 reply

    mooi uitgelegd. Ik loop hier ook vaak tegen aan bij ons kind (bijna 9). Graag ontvang ik ook een documentje

  • Miek - 3 juni 2015 reply

    Fantastisch gevonden. Ik zou graag een trap richting een goed bui willen. Alvast bedankt. Dit kan ik gebruiken in mijn leefgroepje . Er zijn in mijn groepje wel een aantal kids ,die volop in de pubertijd zijn en heel vlug geïrriteerd geraken en vaak ontaard dit dan in heel boos worden.

    Jonneke Koekhoven - 6 juni 2015 reply

    Hallo Miek, de trap is te downloaden via https://www.symptomen-autisme.nl/trap-richting-een-goede-bui-koekie/. Ik zou het erg leuk vinden om te horen hoe de kinderen uit het leefgroepje reageren op de trap.

  • Kelly - 3 juni 2015 reply

    Ik zou graag een lege trap richting een goede bui ontvangen om samen met de kids mee aan de slag te gaan.

  • Saskia verrijcken - 3 juni 2015 reply

    Ik zou ook graag het ‘een trap richting goeie bui’- document per mail ontvangen 🙂
    Zeer mooie, duidelijke blog! Heel herkenbaar allemaal ….
    Alvast bedankt!

  • Aerts martin - 3 juni 2015 reply

    Heel leerrijk, had graag de trap naar een goede bui ontvangen, dank bij voorbaat.

  • fouzia mortier - 3 juni 2015 reply

    dat zou ons hier thuis echt kunnen helpen als het kan ook de goeie bui documentje alvast bedankt

  • Tinne - 3 juni 2015 reply

    Ik zou ook graag de trap ontvangen… Herken mijn zoon zijn gedrag volledig hierin… Soms denk ik dat hij een lichte vorm van autisme heeft, maar ik wil niet te snel zijn met mijn ‘oordeel’ ik vind het voorlopig ook niet nodig hem te laten testen. Of zouden jullie het me wel aanraden?

    Jonneke Koekhoven - 6 juni 2015 reply

    Beste Tinne, het gaat er vooral om dat jouw zoon de juiste begeleiding krijgt om lekker in zijn vel te zitten en zich fijn te kunnen ontwikkelen. Als er moeilijkheden zijn kan wat extra hulp goed van pas komen. Een diagnose / test is daarbij vaak van belang. Maar nogmaals, kijk naar uw zoon wat hij nodig heeft om gelukkig te zijn.

  • Timmermans Marleen - 3 juni 2015 reply

    Heel herkenbaar, zou graag een Trap richting een goede bui ontvangen. Bedankt.

  • Mirjam van Graefschepe - 3 juni 2015 reply

    ik zou ook graag ” trap richting een goede bui” willen ontvangen voor onze zoon van 8.

  • Steffi - 3 juni 2015 reply

    Duidelijke uitleg ! Zou u me het document trap richting een goede bui willen doorsturen, aub ?

    Dank u

  • sandra - 3 juni 2015 reply

    Graag een ” trap richting goede bui” documentje a.u.b.
    Zeer bruikbaar in de opleiding en leefgroepswerking !

  • caroline van hoornick - 3 juni 2015 reply

    ik wil zeer graag een leeg plannetje ontvangen aub

  • Stefan Van Waeyenberghe - 3 juni 2015 reply

    Wij wensen een trap te ontvangen via mail

  • Joke Desmet - 2 juni 2015 reply

    Mooie blog, maar nu te laat om verder te lezen. Ik kom hier zeker nog terug. Stuur je me aub ook een trap richting goeie bui documentje. Dankjewel.

  • An wils - 2 juni 2015 reply

    Ik wel de trap naar een goede bui ontvangen

  • emmy - 2 juni 2015 reply

    Mooi artikel. Zet me opnieuw aan het denken.

  • marijke degeeter - 2 juni 2015 reply

    Leuk om te proberen.hier ook een zevenjarige zoon die heel vaak boos is.op school gaat het nog.graag had ik ook graag een trap gekregen.alle beetjes helpen. Dank je wel. Marijke

  • karen er - 2 juni 2015 reply

    Ik wil graag een trap richting goede bui ontvangen.

  • S. Hofstede - 2 juni 2015 reply

    Graag ontvang ik een ’trap’ document.

  • Tamara De Baets - 2 juni 2015 reply

    Ik had graag ook de trap ontvangen aub. Alvast hartelijk bedankt!

  • derwael erika - 2 juni 2015 reply

    Graag had ik ook een lege trap ontvangen. Mijn dochter is 14, maar kan het heel moeilijk verwoorden.

  • Kirsten - 2 juni 2015 reply

    Graag ontvang ik het plan, kan ik het voorleggen op de school van mijn zoon, voortgezet onderwijs havo/VWO, cluster 4, maar heb vaak het idee dat ze niet weten wat het inhoud

  • Lavina - 2 juni 2015 reply

    Ook ik zou heel graag de trap willen ontvangen!! Bij onze zoontje van vijf jaar is 2 maanden geleden pdd-nos geconstateerd!! Heel veel en hele erge agressieve woede aanvallen!! Ben dan een kut mama fuck yoe mama. .slaan schoppen gieren met onze eetstoelen gooien ectr. …vind het heen sneu voor hem als hij zo’n woedeaanval heeft!! En vaak denk ik terug en denk tja ik had het anders aan kunnen pakken. .maar bedenk het maar is in zo’n situatie; )

  • Van Wassenhove Wendy - 2 juni 2015 reply

    Heel duidelijke uitleg…. Leert me mijn kind beter begrijpen bij zo’n woede-aanval. Graag had ik de trap ontvangen om met aan de slag te gaan. Super bedankt! Wendy

  • Karen - 2 juni 2015 reply

    Mooie visualisatie en een goed voorbeeld van hoe oplossingsgericht werken direct ook de motivatie aanzwengelt.
    Ik zou ook heel graag een lege trap ontvangen in mijn mailbox!
    groetjes en bedankt!
    Karen

  • marijke - 2 juni 2015 reply

    het trapje passen we sinds jaar en dag toe, fijn dat iemand het eens opgeschreven heeft. ondertussen zijn we zover met onze tiener dat hij zelf voelt wanneer het teveel wordt en de situatie verlaat. gelukkig zijn we er steeds in geslaagd om goeie afspraken te maken met school, jeugdbeweging, familie, … lieve ouders, het lijkt niet altijd zo, maar er komt beterschap, elke kleine stap is er een!

    Jonneke Koekhoven - 6 juni 2015 reply

    Hoi Marijke, wat leuk en goed om te lezen dat jullie al werken met zo’n soort idee en dat het werkt! Uiteraard is het altijd in kleine stapjes, leren kost nu eenmaal tijd. Het is mooi om te lezen dat hij zelf leert inzien wanneer het te veel wordt.

  • vicky - 2 juni 2015 reply

    Ik zou ook graag een document ontvangen. Hopelijk helpt het mijn dochter (6jaar met ass) maar vooral ook mezelf om de kalmte te bewaren op de moeilijke momenten…

  • Ramona Meulendijks-Thomas - 2 juni 2015 reply

    Ook ik herken hier weer zoveel in….onze middelste zoon (we hebben er 3) heeft ASS. Graag zou ook ik een lege trap ontvangen, denk dat we er veel aan zullen hebben!
    Dankjewel alvast, groetjes Ramona

  • Marieke - 2 juni 2015 reply

    Graag hier ook zo’n trap! Weet niet zeker of onze dochter autistisch is, maar in het verhaal herken ik heel veel!

  • Saskia - 2 juni 2015 reply

    Heel helder. Ik ben docent en zou ook graag ‘de trap’ via de mail ontvangen.
    Groet,
    Saskia

  • Monique Masselink-Johansen - 2 juni 2015 reply

    Goed plan…. De trap. Wij hebben een zoontje van 6 met diagnose ASS…. Ik herken de boosheid/woede ook. Kan ik ook een lege trap ontvangen in de mail?
    Dank je vriendelijk
    Monique

  • Jidske van de klundert - 2 juni 2015 reply

    Ik zou graag een lege trap ntvangen

  • Konen - 2 juni 2015 reply

    SPure uitleg ook ik had er graag eentje

  • Els Stikkel - 2 juni 2015 reply

    Duidelijk uitgelegd. Dit kan mogelijk helderheid geven voor de begeleiding van mijn dochter.
    Graag ontvang ik een lege trap.

  • Diane - 2 juni 2015 reply

    Hallo, Hoe ga je om met een volwassen man (63) met wat ik sterk vermoeden hen dat dat hij hij Asperge heeft. ik ben sinds 2001 samen met mijn huidige man, hij heeft altijd “vreemd” gedrag vertoond maar ik was zo verliefd dat ik dat accepteerde.

    Nancy - 2 juni 2015 reply

    Hallo Diane, ik heb ook zo’n man met Asperger. Vroeger stoorde het mij niet zo maar de laatste jaren … ik geraak het moe mezelf weg te cijferen want dat is wat er gebeurd. Zo vermoeiend 🙁 Op je partner zou je moeten kunnen steunen/rekenen maar hij is emotioneel onbereikbaar.

  • Micah - 2 juni 2015 reply

    Heel fijn deze uitleg. Zou graag de trap ontvangen! Bedankt!

  • Els Dujardin - 2 juni 2015 reply

    Graag een trap richting een goede bui aub! Dankjewel.

  • Lieselot Depoorter - 2 juni 2015 reply

    Wauw, lijkt me echt een goed idee om eens uit te proberen met mijn leerlingen die het hier vaak mee moeilijk hebben.. (Ben GOn-juf) als je een gaatje hebt om het plan even door te mailen zou ik je heel dankbaar zijn.. Bedankt!

    Jonneke Koekhoven - 6 juni 2015 reply

    Dag Lieselot, Leuk om te lezen dat je het zou willen proberen met je leerlingen. De trap is te downloaden via de volgende link: https://www.symptomen-autisme.nl/trap-richting-een-goede-bui-koekie/

  • Manon Basters - 2 juni 2015 reply

    Dank voor je uitleg! Ik zou graag een trap richting een goeie bui ontvangen.

  • Tannie - 2 juni 2015 reply

    Ik zou er ook graag een willen ontvangen voor mijn zoontje van 9. Ook hij is veel boos.

  • Mari - 1 juni 2015 reply

    Ik zou het graag via de mail ontvangen erg bruikbaar!

  • Laura Schay - 1 juni 2015 reply

    Onze dochter van 8 heeft ook autisme, en kan soms ook boos reageren…dan weten wij ook niet goed hoe we moeten reageren…graag willen wij ook zo`n “trap richting een goede bui” ontvangen, zodat we het uit kunnen proberen….tegenwoordig pakken we alles aan want het is enerverend met een kindje met autisme….groetjes!!!

  • willie - 1 juni 2015 reply

    Zou er ook graag 1 willen ontvangen

  • Suzanne - 1 juni 2015 reply

    Ik zou graag de lege “trap richting een goede bui” willen hebben. Ik denk dat we daar veel aan zullen hebben. Heel fijn deze uitleg, duidelijk.

  • Anita van den Berg - 1 juni 2015 reply

    Ontroerend hoe goed in dit blog informatie gegeven wordt, heel herkenbaar, dank je! Graag ontvang ook ik een trap!

    Jonneke Koekhoven - 6 juni 2015 reply

    Beste Anita, heel erg bedankt voor je reactie! Het is heel erg fijn om te lezen dat veel mensen het blog waarderen en er ook echt iets aan hebben. De trap is te downloaden via de volgende link: https://www.symptomen-autisme.nl/trap-richting-een-goede-bui-koekie/

  • Inez Hoogeland - 1 juni 2015 reply

    Wat een mooi overzichtelijk verhaal over boosheid, uitgelegd in kleine stapje

  • Sandrien Izaaks - 1 juni 2015 reply

    Wat een duidelijk verhaal. Graag ontvang ik de trap om thuis mee aan de slag te gaan.

  • Miriam - 1 juni 2015 reply

    Oh en ik vergeet helemaal: Hoe kan je voorkomen dat je zelf niet boos wordt? Het is soms zo moeilijk. Ze weten precies op welke knop ze drukken of gaan zo schelden – “kuthoer” is hier ook geen onbekend woord. Hoe kan je dan het beste reageren?

    Jonneke Koekhoven - 6 juni 2015 reply

    Beste Mirjam, de vraag die jij stelt zal voor meerdere mensen gelden. Zelf rustig blijven is één van de moeilijkste dingen, maar ook één van de belangrijkste. Anders kom je met elkaar in een spiraal en versterk je elkaars negatieve gedrag. Het beste is om uit de situatie te stappen, hoe moeilijk dit ook is. Vaak hebben mensen de neiging om de ander weg te sturen, maar je kunt zelf ook even de kamer verlaten. Op jouw vraag “Hoe kun je het beste reageren?” is mijn antwoord “Rustig blijven, proberen even de situatie te verlaten en op een later moment er op reflecteren en het eventueel bespreken.” Maar ik weet dat dit in de praktijk een stuk moeilijker is om het uit te voeren dan het op te schrijven.

  • Miriam - 1 juni 2015 reply

    Ik zou graag eentje ontvangen. Dochter heeft laatst uit woede de deur zo hard open gegooid dat er een gat in de muur zit…. Gelukkig haar zus niet geslagen….

  • Ellis - 1 juni 2015 reply

    Ik wil er ook een ontvangen graag

  • carola - 31 mei 2015 reply

    heerlijk om te lezen. Hier gisteren een hele boze bui, omdat hij op zondag niet met zijn verjaardagscentjes naar de winkel kon. En nu was het zaterdag en mama kon het niet voorschieten. Gevolg. Tuinstoel door de tuin, fiets neergegooid en toen boos trappen tegen de auto. Gevolg….deuk in wagen. Dan volgt angst en schrik (doen zonder nadenken) en weglopen, zich proberen te wurgen………en dan op zo’n moment twijfel ik of we wel de juiste keuze gemaakt hebben om hem thuis te laten komen ipv woongroep. We hebben een laddertje, maar hij gaat echt binnen seconden van rustig naar ziedend en zijn eigen plan en ideeen voor tot rust komen wil hij dan asoluut niet. Erg lastig.

  • Linda Oerlemans - 31 mei 2015 reply

    Hallo, ik wil graag een lege ” trap richting een goede bui” ontvangen. Onze zoon van 6 heeft Autisme. Hij voelt zich heel vaak boos en heeft veel “woede uitbarstingen”. Hij kan zich goed uiten en aangeven waardoor de boosheid komt maar er anders mee omgaan dan schreeuwen, schoppen en slaan lukt (nog) niet. Alle tips zijn dus welkom… Dankjewel!

    Nicolaas - 15 februari 2018 reply

    Dat hij zijn emoties kan uitten is al een hele stap. Hopelijk kan hij zijn emoties steeds beter onder bedwang houden. Goede zorgbegeleiding kan wellicht ook helpen.

  • Aleid van der Jagt - 31 mei 2015 reply

    Wat een fijne blog en uitleg! Ik heb zoon van 15 die pas sinds de zomer diagnose heeft. Vorige week heeft hij de interne begeleidster op school uitgescholden, hij liep weg uit een gesprek met ons ( ouders ) en de begeleider ( een man die t komend jaar overneemt die hij nog nooit had gezien , zijn komst was wel uitgelegd maar bij aanvang vh gesprek niet herhaald of zich persoonlijk voorgesteld) . Toen hij kritiek op werkhouding kreeg en dat hij voortaan controle over huiswerk kreeg v elke leraar vond hij dit oneerlijk en is weggelopen en heeft kuthoer gezegd. Een uur later is t wel goed gekomen maar in combinatie met ander incident op zelfde dag heeft de schoolleiding grdreigd dat hij van school moet en hem nb na 4 dagen schorsching in andere klas geplaatst voor de lastste 4 weken. Het lukt mij maar niet om voet asn de grond te krijgen dat hij de stoere praat en of zo’n doorbraak v verbale agressie juist uit angst doet. Hij zit op normaal vo onderwijs havo vwo. Zo heeft hij ook een keer mijn schoonouders zo erg beledigd dat hij niet eens meer verjaardagskaart kreeg ! Hij nam t toen voor mij op omdat ze mij van alles de schuld geven ( ik vermoed dat mijn man ook Asperger heeft ) en daardoor is t hier heel lastig thuis maar niemand lijkt mij te geloven …man heeft hoge functie bij bank )
    Ik vind t zo moeilijk, groet Aleid

    Kirsten - 2 juni 2015 reply

    Goed verhaal Aleid ik had het niet beter kunnen verwoorden….Onze situatie is precies zo.

Join the conversation

* Checkbox GDPR is verplicht

*

Ik ga akkoord met het privacybeleid van KOEKIE Autisme Begeleiding