Lockdown1.jpg

Autisme en de corona lockdown: tips voor ouders

Autisme en de corona lockdown: een paar weken terug schreef ik hier nog een post over op Facebook en LinkedIN. Ik schreef: ‘Wat als de scholen weer sluiten? Hoe moet ik dat thuis bolwerken met mijn kinderen met autisme thuis, mijn werk en alles wat er verder moet gebeuren?’ Het is heel onzeker of een lockdown nog een keer terug komt, zeker na de laatste eind 2021. Alles blijft onzeker. Behoorlijk lastig.

Dit blog is geschreven door Marleen Gondelach van Marleen Brengt Structuur. Je kunt meer over Marleen lezen op haar persoonlijke pagina.

 

Mijn 4 tips om positief te blijven

In mijn post op Facebook en LinkedIN deelde ik 4 tips om positief te blijven, ondanks dat ik me enorm zorgen maakte of er weer een lockdown zou komen. Daar kwamen mooie reacties op.

Tip 1. Eerst even lekker flink huilen. Dit moet echt even eerst, want pas als ik van mijzelf toesta om vreselijk te mogen balen kan ik overgaan naar die positieve instelling. Ik heb dan compassie met mijzelf en mijn gevoelens, huil er even flink bij en de lucht is even geklaard, waarna ik door kan naar stap 2.

Tip 2. Leef in het moment en geniet daarvan. Elke keer als ik denk: hoe moet dat volgende week?? dan breng ik mijn gedachtes terug naar deze dag, dit moment. Dan gaat de heftigheid eraf, het is namelijk NU nog niet zover. Elke keer als mijn gedachtes gaan naar dat moment dat nog komen gaat, breng ik mijn aandacht terug naar het huidige moment. Dit heb ik geleerd vanuit meditatie en NLP (Neuro Linguïstisch Programmeren).

Tip 3. Zet vrolijke muziek op. Oké, niet altijd de beste smaak qua muziek, maar hoempapamuziek waarbij ik me inbeeld (lees: dans door de kamer) dat we met heel veel bier en veel mensen in een rij joelen en dansen, breng me echt in een staat van blijheid. Mijn oudste zoon van 13 reageerde daar laatst op met de zin: ‘Was je lekker bezig met je band?’ Haha, heerlijk!

Tip 4. Vertrouw erop dat alles goed komt. Tot dusver kwam alles goed, dus dit ook. Daar houd ik me aan vast. En als ik dan mijn zoon naar bed breng en hem instop en hij maakt die geweldige opmerking waar ik zo hard om moet lachen, dan weet ik: Wij redden het wel weer, óók als de scholen weer gaan sluiten.

 

Reacties op mijn tips

Er kwamen fijne reacties binnen op mijn zorgen en mijn tips, zoals deze:

‘Vier geweldige “kapstokjes” om je in deze sombere tijd aan vast te houden! Ik houd het bij de hand!’

‘Blij te weten dat ik niet de enige ben die me daarover zorgen maak. Bedankt voor de tips!’

‘Ik maak mij geen zorgen, ik blijf positief en maak er het beste van.’

‘GE-WEL-DIG ! Dank voor het delen.’

‘Dank je Marleen, inderdaad tip 1 slaan we te vaak over en wat voelt het fijn om je stress er uit te halen, je lichter te voelen en daarna er voorlopig er weer tegen aan te kunnen. Fijne reminder!’

 

Extra tips van Marleen

Tip 5. Accepteer alle hulp. Vanmorgen om 08.00 uur stond mijn broertje op de stoep. Mijn jongste zoon mocht vandaag bij hem zijn. Ondanks dat ik weet dat hij ook zijn kinderen thuis heeft en hij gisteren nog bij de kaakchirurg zat. Het accepteren van deze hulp vind ik – nog steeds – lastig (maar ik doe het inmiddels wél). Ik wil niet tot last zijn en vind zelf dat ik het eigenlijk toch best alleen kan? Nu mijn jongste er vandaag overdag even niet is en mijn oudste vanwege zijn extra zorgbehoefte de online lessen op school mocht volgen (ondanks zijn vele boze buien dat hij naar school moest en mijn twijfels of ik hem dan toch niet thuis moest houden?), heb ik echt even op adem kunnen komen. Nou ja, gewerkt, maar toch, heerlijk in de stilte en met de pauze een wandeling en een uitgebreide douche.

Het geeft me weer de energie om de rest van de week geduldig, rustig en positief te blijven. Inmiddels weet ik ook dat die lieve mensen om mij heen zich soms best machteloos voelen en enorm blij zijn als ze iets voor me kunnen doen. Dus, graag gedaan haha!

Tip 6. Stel je verwachtingen bij. De structuur valt weg. Dat vraagt nogal wat van kinderen met autisme. Stel je in op misschien wel extra weerstand, extra (aandacht) vragen van je kinderen en dus ook meer tijd en geduld van jou als ouder. Ze moeten wennen aan de nieuwe situatie en dat kan een tijdje duren. Toen mijn oudste zoon vandaag thuis kwam na de online lessen op school, was hij hartstikke vrolijk. Het was hem meegevallen en ik heb de hele dag nog geen weerstand gehoord over morgenochtend weer naar school. Ik schreef eerder al een blog voor KOEKIE over het bijstellen van je verwachtingen.

 

Tips van Jonneke van KOEKIE

Ik vroeg Jonneke (eigenaar van KOEKIE) welke tips zij heeft voor ouders van kinderen met autisme en de corona lockdown, omdat ik ze heel hard kan gebruiken en ik denk andere ouders ook.

 

Jonneke, jij hebt zelf 3 jonge kids. Hoe kijk jij aan tegen de corona lockdown?

Ieder gezin in Nederland is anders en krijgt door zo’n lockdown te maken met verschillende uitdagingen. Bij grote uitdagingen als deze is de balans van het gezin als geheel een belangrijke indicator voor hoe de verschillende gezinsleden zo’n lockdown ervaren en doorstaan. Die balans in het gezin verschilt weer dag per dag en is afhankelijk van heel veel verschillende factoren.

Zo heeft de gemoedsstand van elk gezinslid grote invloed, maar ook de financiële situatie van een gezin, verantwoordelijkheden op werk van ouders, de leeftijd van de kinderen, de flexibiliteit, woonomstandigheden, zorgen om familieleden en nog veel meer punten hebben invloed op deze balans. We hebben inmiddels al verschillende (soorten) lockdowns gehad in Nederland en bij elke lockdown was bij ons thuis de balans anders.

Vorig jaar rond de Kerst was ik nog met verlof dus kregen wij het praktisch gezien al snel goed geregeld. Tijdens de allereerste maanden van de crisis hadden we net een nieuw huis en dat hielp bij ons allemaal; we waren best blij en de kinderen vermaakten zich prima in de nieuwe speelkamer. Tijdens de lockdown van eind 2021 hebben we het geluk dat de kinderopvang open blijft, want ik heb het erg druk op het werk en ook mijn vriend moet doorwerken.

 

Welke tips zou jij ouders willen meegeven tijdens de corona lockdown?

Tip 7. Zelfliefde. Zorg dat je dingen niet te zwaar maakt, zorg voor jezelf. Zelfliefde is zo belangrijk. Want hoe moeilijker je het met jezelf hebt, hoe moeilijker de kinderen gaan doen. Zelfliefde zit in tijd maken voor jezelf. En zelfliefde zit in de manier van denken en tegen jezelf praten: zorg dat dit positief en lief is, het is al zwaar genoeg.

Tip 8. Maak een to be lijstje. Maak naast een to do lijstje ook een to be lijstje voor de dag. Wat wil ik ZIJN vandaag? Net zo belangrijk!

Tip 9. Wees je bewust van de verschillende soorten uitdagingen waar jullie als gezin tegenaan lopen.

 

Je kunt de uitdagingen waar je als gezin voor komt te staan opdelen in 4 categorieën:

Praktische uitdagingen:

Alle ritmes en routines worden beïnvloed door de lockdown. Wie blijft er bij de kinderen? Wanneer doen we boodschappen? Hebben we tijd voor het schoonhouden van het huis? Wie kan wanneer op welke computer? Waar gaan we werken? Wie kookt er?

Deze praktische uitdagingen kun je oplossen, je hebt er invloed op. Door hier bewust een momentje met elkaar voor te gaan zitten, voorkom je dat je elke dag weer opnieuw tegen praktische uitdagingen aanloopt. Juist die ‘kleine’ praktische uitdagingen kunnen voor veel spanning zorgen. Wij schrijven het thuis zoveel mogelijk op een familiekalender. Wie kookt, wie haalt kinderen op, wanneer boodschappen, wanneer thuiswerken etc.

 

Persoonlijke uitdagingen:

Als ouder krijg je ook te maken met persoonlijke uitdagingen. Dat zijn van die uitdagingen die je vooral zelf denkt, voelt en ervaart en die je soms moeilijk kunt delen of uitleggen. Een persoonlijk voorbeeld is: zal ik mijn ouderbegeleiding live of online doen? Een ander voorbeeld is dat ik altijd een vervelend gevoel heb als ik op de computer moet werken terwijl mijn kinderen thuis zijn en ik hen dan geen volle aandacht kan geven. Die ‘dilemma’s’ kunnen bij jezelf voor spanning zorgen, vooral wanneer ze onbewust op de achtergrond steeds aanwezig zijn.

Probeer een momentje te pakken om je bewust te worden van deze persoonlijke uitdagingen, veroorzaakt door de lockdown en ga eens na wat je ermee wilt doen. Heb je er invloed op of niet? Wil je er je dag door laten bepalen of lukt het je om deze uitdagingen een ‘plekje’ te geven. Wat zijn je prioriteiten? Waar wil je aandacht voor hebben vandaag? Wat vind je belangrijk?

 

Boekentip:

 

Uitdagingen voor het kind:

Ook de kinderen komen voor uitdagingen te staan. Bij gezinnen waar autisme een rol speelt kunnen deze uitdagingen extra zwaar zijn. Sommige kinderen kunnen goed verwoorden wat ze moeilijk vinden tijdens de lockdown, maar het grootste gedeelte van de kinderen vindt dit moeilijk.

Het is aan jou als ouder om deze uitdagingen te zien en te bespreken. Vervolgens kun je (samen) bedenken hoe je met de uitdagingen om zal gaan. Maak het jezelf en je kind niet te moeilijk, want de lockdown en corona en alles wat er bij komt kijken vraagt al zoveel van iedereen. Voor veel kinderen met autisme is het wegvallen van de dagelijkse routine en structuur een van de grootste uitdagingen tijdens de lockdown.

Je kunt als ouder wel een dagritme maken, maar dat is nooit hetzelfde als de routine die er bestaat wanneer school open is. Dit mag je als ouder ook benoemen, zodat het kind ook beseft waarom hij / zij zich zo stuurloos voelt.

 

Zorgen en emoties:

Als volwassenen krijgen we te maken met veel zorgen en emoties rondom dierbaren, werk, ontwikkeling van de kinderen etc. Maar vergeet niet dat de kinderen net zo goed en misschien nog wel meer te maken krijgen met nieuwe emoties, gedachtes, zorgen. Alles draait om corona. Ik zie het bij mijn eigen (jonge) kinderen: die spelen ‘Coronaatje’, met testen, mondkapjes, afstand houden etc. Ze vragen zich steeds af of iemand ziek is en of iemand dood gaat.

In mijn praktijk hoor ik zorgen zoals: ‘Gaat dit ooit nog weg?’, ‘Wanneer mag ik weer naar mijn dagbesteding?’ ‘Oeps, ik hoest, had ik dan wel bij jou mogen komen?’ Die zorgen moeten we serieus nemen en bespreekbaar maken, zodat ze antwoorden krijgen of in elk geval het gevoel krijgen dat ze gehoord worden. Helaas hebben we niet overal antwoorden op…

Tip 10. Zorg voor structuur: voor jezelf en voor de kinderen. Tijdens de lockdowns van school maakte ik met mijn zoontje een planning voor elke dag. Met afvinkvakjes, zodat hij precies wist op welk moment van de dag we waren. Aan het einde van de dag kreeg hij een beloning en maakten we een foto van hem met zijn planning. We hebben er een dagboekje van gemaakt. Het gaf hem veel houvast en ik merkte dat hij er echt behoefte aan had. Duidelijkheid en overzicht geeft iedereen een rustiger gevoel en dat kunnen we wel gebruiken tijdens zo’n onduidelijke tijd.

 

Structuur tijdens de lockdown

 

Ervaringen van ouders

Op de Facebookpagina van KOEKIE vroegen Jonneke en ik ouders om hun ervaringen en tips rondom corona en de lockdown en hun kind(eren) met autisme.

Er kwamen vooral reacties binnen van ouders dat het helaas niet zo goed met hun kind tijdens de coronatijd, de lockdowns en alle onduidelijkheid daar omheen. Het is echt een hele lastige periode. Gelukkig zijn er ook kinderen voor wie thuisonderwijs juist heel erg fijn is omdat er dan minder prikkels zijn. Heel fijn om te lezen! Er kwamen weinig tips binnen en dat maakt denk ik ook wel duidelijk dat het voor nagenoeg iedereen een erg lastige tijd is.

We besloten uiteindelijk om de verhalen van ouders te delen. Voor een stuk begrip, herkenning en om ideeën op te doen hoe andere ouders omgaan met de lockdown.

 

‘Ik merk dat mijn kind afglijdt. Focussen op de online lessen lukt niet. Tijdens een vakantie die verlengd is wordt er vooral op de PlayStation gespeeld, er is weinig om naar uit te kijken. De onduidelijk of de school straks open gaaf of niet is een dagelijks gespreksonderwerp. Hij is daar zenuwachtig over want niemand heeft het antwoord. Structuur valt weg en ook eten moet dan echt op tijden vastgezet worden anders eet ie niet.’

‘Zonder lockdown waren wij er niet achter gekomen dat onze oudste zoon autistisch is. Dus de lockdowns ervaar ik als een vloek, maar toch ook een beetje als een zegen. De verandering van een ritme zonder fysieke school en een moeder die ineens wel heel veel met je onderwijs bezig is, was echt niet te doen.’

‘Toen iedereen bij de 1e lockdown tegelijk thuis aan het schoolwerk moest, ging dat boven verwachting goed! De keer daarna was het wat ingewikkelder omdat de een na de ander op verschillende tijden online lessen moest volgen en alleen de jongste hier aan tafel zijn werk moest doen. Dat ging minder makkelijk omdat de een na de ander hier rondliep. Ik merkte toen dat ik hem veel meer moest helpen en erbij moest zitten. Op dit moment is het lastig als de jongste en de 2e veel samen thuis zijn en ze niet naar buiten kunnen. Triggeren elkaar flink, wat niet altijd even gezellig is helaas. Onze oudste zit nu in het laatste jaar van het mbo. En waar het eerst voor hem juist fijn was dat hij geen toetsen had maar alleen opdrachten moest maken, bleek het steeds funester dat de online lessen steeds vaker amper lessen waren en ze zelfstandig opdrachten moesten doen. En nu, dit jaar, moet er compleet zelfstandig een project gedaan worden en daar is het misgegaan. Want al is hij 19 en kan veel zelf, dit dus niet. Overdag wordt er ondanks afspraken niet zoveel gedaan, maar als we(lees papa) ernaast zit elke avond wordt er gewerkt als een tierelier. Soms lastig om hierin elke keer weer het stuk beperking te zien ipv onwil en gemakzucht als hij maar zit te gamen….’ Het fijne is dat we niet echt aan een wekker gebonden zijn ’s ochtends en dat niet iedereen op een bepaalde tijd “in pak gehesen” hoeft te zijn. Met elkaar een pauzemomentje met wat lekkers en wat extra’s tijdens de lunch waar dan ongeveer elk gezinslid bij is vind ik ook gezellig. Als het echt niet wil, dan maak ik een globale planning. Met “vaste” tijden werkt hier niet want als het dan onverwachts anders gaat dan geeft dat weer gedoe…. En verder…. tja, er is zoveel over te zeggen, zowel in positieve als in negatieve zin…..’

‘Tips hebben we niet echt! Hier gaat het met de lockdown beter. Alles is meer onder controle. Geen problemen veroorzaakt door ‘invloeden van buitenaf’ die we dagelijks moeten oplossen. Thuis is alles veilig en gaat het zoals ze gewend is. Ik moet wel zeggen; mijn man en ik werken beiden in de zorg, dus ons werken ging en gaat gewoon door. Oppas hebben we niet nodig. We werken in de buurt en ze kan in geval van nood bellen. We appen in onze pauzes en onze hond houdt haar gezelschap. Online les ging vorig jaar absoluut niet, ondanks alle inzet van haar juf toen ze in gr 8 zat. Dat was echt vreselijk! Dus op de basisschool mocht ze als ‘zorgleerling’ gewoon naar school. Ze genoot van de rust op school en het schoolplein. Heerlijk vond ze het. Nu, vanaf 10 jan, mag ze op het VMBO ook naar school. Wat we wel verdrietig vinden, is dat we daarmee het bewijs hebben dat een geïsoleerd leven voor haar beter te hanteren is. Maar zo zal haar leven er niet altijd uit blijven zien. Dus als de lockdown weer voorbij is, wordt het weer bikkelen hier!’

‘Onze zoon gaat niet meer naar school, maar naar de dagbesteding. Periode Sinterklaas en kerst zijn al niet favoriet bij hem en de lockdowns van vorig jaar en dit jaar kwamen hem bijzonder goed uit. Geen prikkels enz. Het enige probleem is om hem straks weer naar de dagbesteding te krijgen.’

‘Tips zijn welkom, hulp is aangevraagd. Lockdown betekend geen dagelijks ritme. Online werken lukt niet. Onze 14 jarige dochter vind het een vreselijke tijd. Blijft bijna 24 uur op haar kamer in bed in het donker. Eten is er ook al bijna niet meer bij. Inmiddels al 13 kg afgevallen. Laten we hopen dat in januari de scholen weer open gaan.’

‘Vooral gedrag is een heel moeilijke, we werken met pictiplan.’

Autisme en de corona lockdown

‘Bij ons was het met de 1e lockdown dramatische. Onze zoon van 8 wist niet waar hij het moest zoeken. Zo zielig! Huiswerk wat voor een autist moeilijk te bevatten is, want schoolwerk doe je niet thuis. Ging geregeld het huiswerk door de woonkamer en zo ook de potloden, gum en pennen. Ondanks we met een planbord werken was het een moeilijke tijd. We hebben toen kunnen regelen met school dat onze zoon wat vaker online les kreeg van zijn juf. En op die manier kwamen wij de tweede lockdown goed door.’

‘Onze zoon van 15 is tijdens de eerste lockdown helemaal vastgelopen. Want school hoort niet thuis te ” komen” en ouders zijn ouders en geen juf en meester. Hij blokkeerde helemaal met het hele thuis onderwijs. Ook het feit dat toen veel van onze aandacht naar zijn zusje uitging die corona had waar ze flink ziek en benauwd van was, zorgde voor nog meer onduidelijkheid en spanningen bij hem. We hebben toen geprobeerd om op een creatieve manier hem toch schoolse taken te laten doen door zijn speelgoed erbij te betrekken. B.v de oplossingen van rekensommen op papier aan de schutting te hangen en hij moest dan met zijn nerf pistool het blaadje met de juiste oplossing eraf schieten. Of samen met hem met de rolmaat het hele huis kamer voor kamer opmeten en dan de inhoud te berekenen. Ook heb ik veel Netflix natuur documentaires gekeken om zowat biologie te doen. Voor ons was dit een pittige tijd en uiteindelijk hebben we nu met school kunnen afspreken dat hij tijdens deze lockdown niks aan school doet maar gewoon vakantie heeft. Eindelijk rust in huis!’

‘Geen motivatie iets te doen dan gamen. Moeilijk mee naar buiten te krijgen voor de echt nodige beweging. Net weer een beetje op de rit, volle week school yes! Dik gecomplimenteerd (lang verhaal) en……neeeee, lockdown!’

‘Onze 13-jarige zoon is door de lockdowns compleet afgehaakt. Gaat niet meer naar school, wijst alle hulp af en heeft zich verschanst op zijn kamer. En dat nu al 1,5 jaar. Wat zeker ook niet helpt is dat een deel van NL hun eigen goddelijke gang gaan – want dat ziet hij natuurlijk ook – waardoor wij elke dag wel de discussie krijgen waarom hij niet – op vakantie kan; vuurwerk mag afsteken; naar een pretpark kan etc etc etc. We zitten nu in het stadium van vrijstelling aanvragen terwijl het kind onder normale omstandigheden gewoon leerbaar is.’

‘Hier zijn de schoolprestaties beter als ze thuis zijn. Het nadeel is dat ze erg verslonzen en amper nog hun kamer uit komen. Maar dat is ook door het koude weer, in de zomer gaan ze graag de natuur in. (13 en 15 jaar).’

‘Hier zijn de lockdowns een drama en frustratie. Oudste is er echt depressief van en de jongste heeft ook veel meer woede uitbarstingen. Van mij gaan naar de noodopvang, wat er ook beslist wordt.’

‘Ik heb er vooral veel last van dat de wereld ineens heel anders is geworden. Onveiliger in algemene zin.’

‘De lockdown die dec 2020 begon, voor onze zoon van 13 jaar in eerste instantie verlengde vakantie! Dacht hij…. Maar het online lessen viel hem zwaar. Hij had geen “lijntje” met de leerkrachten, moest geduldig wachten om in de les te komen. Dit duurde soms 10 minuten, waarin hij allerlei vragen kreeg voor zichzelf; gaat de les door, hoelang moet ik wachten, wat als de les niet doorgaat…en dat soms wel 7 keer op een dag. Uiteindelijk zat onze zoon huilend op de bank omdat hij het echt niet meer wist. School wilde niet meedenken in oplossingen, dus voor ons als ouders, met een cruciaal beroep, een zeer lastige tijd! Ik hoop dat de scholen open gaan 10 januari, want anders zal ik onbetaald verlof moeten aanvragen.’

‘Lockdown= geen vaste daginvulling. Zelf kunnen kiezen = te lastig. Niet zelf kunnen kiezen en een planning krijgen = geen autonomie, dus drama. Ofwel, dagelijkse staat van overprikkeling. Huiswerk wordt tegenop gekeken, Daardoor komt ze niet tot actie en loopt ze vast. Helaas geen tips. Sowieso door lockdown het besef dat er iets “ernstigs” aan de hand is en dus een dagelijks gevoel van onveiligheid. Dus nog meer prikkels.’

‘De lockdown en Corona maatregelen houden in dat mijn dochter haar structuur kwijt is. Online les werkt niet voor haar dus gaat ze naar de noodklas. Eerst hebben we het geprobeerd maar ze vergat in te loggen maakte haar huiswerk niet en als ik thuiskwam van mijn werk zat ze gefrustreerd en huilend achter de laptop. Ze hebben een digitaal lesprogramma waar ze keuzevragen moet maken, en kan zich niet concentreren omdat er veel ruis is omdat alle klasgenoten door elkaar heen praten op zoom. Er blijft gewoon niks hangen zegt ze dan…online dalen haar cijfers bij fysiek les stijgen de cijfers weer. Ze zit ook nog in haar examenjaar… Geen school, geen sport, geen scouting en geen tekenles. Geen uitstapjes. Sociale contacten zijn voor mijn dochter (16) heel belangrijk. Het geeft haar het gevoel ergens bij te horen, en het is goed voor haar zelfbeeld. Ze voelt zich nu erg verdrietig en eenzaam… Ze heeft veel moeite met veranderingen en nu is het iedere paar weken alles anders. En dit al twee jaar lang. Voor mijn dochter is het belangrijk om te weten wanneer wat gebeurt en hoe lang iets duurt. Deze zekerheid/veiligheid is ze kwijt. Ze begrijpt niet dat niks helpt, dat mensen zich niet aan de regels houden en dat er mensen zijn die weigeren om zich te laten vaccineren…. Ik krijg dan ook niet uitgelegd dat mensen misschien voor zichzelf een goede reden hebben om zich niet te willen vaccineren. Ze wordt vaak ook erg boos en opstandig als er op tv over Corona gepraat wordt. Als er bij een persconferentie maatregelen worden aangekondigd barst ze vaak in huilen uit. Zo gaat het nooit over denkt ze. Mijn dochter maakt zich dan ontzettend zorgen om de toekomst. Ik merk dat mijn dochter vaak huilt, depressief is en steeds passiever wordt. Ze slaapt ook erg slecht en staat vaak s’ nachts huilend naast mijn bed. Ik maak me dan ook veel zorgen en hoop ik voor haar dat het niet nog twee jaar gaat duren… Ik probeer haar op te vrolijken en als er iets kan of mag grijpen we die kans dan ook. Kijk wat wel kan en probeer daar van te genieten zeg ik dan. Iedere dag geef ik een oppep speech om haar weer in haar skelet te hijsen.. Maar mijn dochter is star en blijft er zo in hangen. Het lukt haar niet meer om de knop om te zetten.’

‘Suzanne van den Buijs schrijft wekelijks op haar Facebookpagina ‘Suus Leven met Asperger’ een gedicht of kort verhaal over haar leven. Uiteraard gaat het al bijna 2 jaar over de pandemie, lockdown en andere Corona-zaken. De moeite waard om eens te kijken.’

Help de scholen zijn dicht!

Help, Lockdown: Pagina met fijne, praktische tips over de lockdown van Easy Auti!

 

Heb jij nog aanvullingen voor dit blog? Heel fijn als je dat met ons wilt delen!

KOEKIE Autisme Poster en uitdeel kaarten voor meer kennis en begrip voor autisme! Om op te hangen op scholen, thuis, bij verenigingen, in wachtkamers of om uit te delen aan vrienden en familie

Klik hier voor meer info!

 

WhatsApp Coaching voor persoonlijke vragen!

Heb je na het lezen van de informatie op de website nog een persoonlijke vraag? Ik (Jonneke Koekhoven) maak graag tijd om samen dieper in te gaan op een situatie. Kijk voor meer informatie op de pagina over WhatsApp Coaching!

KOEKIE Autisme BegeleidingAutisme en de corona lockdown: tips voor ouders

Join the conversation

* Checkbox GDPR is verplicht

*

Ik ga akkoord met het privacybeleid van KOEKIE Autisme Begeleiding